Cenâb-ı Hak buyuruyor:
“Biz senin göğsünü açıp genişletmedik mi? Belini büken yükünü senden alıp atmadık mı? Senin şânın ve ününü yüceltmedik mi? Elbette zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Gerçekten, zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır. Boş kaldın mı hemen (başka) işe koyul ve yalnız Rabbine yönel.” (İnşirâh, 1-8)

Rasûlullah (sav) buyurdular:
“Bir zorluk iki kolaylığa asla üstün gelmez.” (Hâkim, II, 528)

Huzurlu bir kalbe sahip olmak için koca evrende kendinizi yalnız ve çaresiz hissetmeyin. Yaratıp yaşatan Allah ile olduğunuzun şuurunda olun. Hatalarınızın hacmi ne olursa olsun şeytan sizi, Allah’ın rahmetinden kovulmuş bir insan görüntüsünde tutmasın. Çaresiz değiliz, imtihandayız. Başıboş değiliz, gözetleniyoruz. “Her şeye rağmen ben Rabbim ile beraberim. Kovulsam da kapım O’nun kapısıdır. Asla yalnız değilim.”
Hayatınızı dengeli yaşayın. Ruh ve bedenden müteşekkil olduğunuzu unutmayın. Ruhun ve bedenin ihtiyaçlarını birbirine yedirtmeyin. “Dengesizlik din adına da olsa hatadır.”
Hakka dikkat edin. Ne zulmet ne de zulme boyun eğ, asla! Zulme seyirci bile olma; lanete ortak olursun. Etrafınızdakiler, aileniz, çocuklarınız ve diğer insanlar sizden hiçbir hak talebinde bulunmasınlar. Helallik size göre değil onlara göre olsun. “Kul hakkı bir afettir!”
İş bitirmek için çalış. Denemekten yılma, yorulma. Kaderi de unutma. Üzerine düşeni yaptıktan sonra gerisini havale et. “Kafesin büyüklüğüne aldanma. Kader bizi baştan sona kuşatmıştır.”
En güçlü sermayen ailendir. Onu israf etme. Hantal bir halde de bırakma. Mini, ama gerçek bir sığınaktır ailen. Kimliğini ve seviyeni gösteren en gerçek gösterge de ailendir. Bütün insanlığın yok olduğunu ve senin ailenin Nuh’un gemisi olduğunu var sayarak çalış, didin. Çocuklarını samimi bir mü’min olarak yetiştirmeyi düşün. Fatih babası, anası ol. Çocuklarına mini hedefler gösterme. Oynarken bile büyük oynasınlar. Çocuklarının hatalarını gözünde büyütüp durma. Şeytan çocuklarını senden soğutacak bir yol bulmasın. Ne yaparsa yapsınlar, senin kanatların altında olsunlar. Ailendeki bireyleri oldukları gibi kabullen. Oldukları konumun en iyisi olmaları için çalış. “Doğuran da ailelerdir öldüren de.”
Hayalci olma. Gerçekleri kabullenmekte zorlanma. İşler bizim istediğimiz gibi değil, bizim için dilendiği gibi olacaktır. “Kör bir teslimiyete de hayır, hırçınlığa da.”
Sağlığını koru. Hastalık nedeni olan şeylerden uzak dur. “Yediğin içtiğin hem helal olsun hem de temiz olsun.”
Yalnız kalma sakın. Dünya vahşi bir yerdir. Dostların, kardeşlerin ve cemaatin bulunsun. Salih insanları bul. Yanlarında oturup onlara bakmaktan ibaret olsa bile onlarla kal. Onların değerini takdir et. Kusursuz dost arama. Bulunduğun yerde görev al. “Sırf Allah için sevebilmek ve sevilebilmek bütün zamanların en değerli ibadetlerindendir.”
Sabır silahını kuşanmış ol. Ancak sabredenler sonunda kazanacaklardır. Zorluklar kolaylıkların gelmesini engelleyemez. İnşirah suresini hatırla. “Yapabildiğin kadar değil gerektiği kadar sabret.”
Kur’an-ı Kerim’e sarıl. Onu oku. Sırlarını öğrenmeye çalış. Yayılıp büyümesine katkıda bulun. Sakın onu sadece tatillerde çocuklarına öğretmek gibi sinsi bir hıyanete düşme. Ne varsa ne yoksa sadece O. “Kur’an, Allah ile aramızdaki en güçlü bağdır.”
Başta namaz olmak üzere istikrarlı bir ibadet disiplini kur. “İmanın pas tutmasın.”
Dua ve zikre vakit ayırın. Ruhunuz dinlensin, yücelsin. “Rabbim! Allahım!” derken bütün kederlerinizi unutacağınız vecdi arayın. “Dua ve zikir gıdadır.”
Sadaka veren Müslüman olun. Maldan verin, bedenden verin. Dille verin, gönülle verin. Verecek şey bulun, tebessüm verin. “Veren el, alan elden üstündür.”
Allah’a davet çalışmalarına katılın. Her mü’minin yapabileceği, o yapmazsa eksik kalacak nice işler vardır. “Yapacak olan için iş çoktur.” (Nureddin Yıldız, Edeb ve Âmel, Tahlil Yayınları)

Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri)
el-Kerîm: Keremi, yardımı ve ikramı sonsuz olan, hiçbir karşılık beklemeden veren, ihsan eden, cömertlikte, eli açıklıkta tek olan, her türlü iyiliğin, faziletin sahibi olan demektir.

Kısa Günün Kârı
Bu fânî cihanda ham nefsin bitip tükenmek bilmeyen arzu ve ihtiraslarına direnmek îcâb eder. Unutmayalım ki dünyaya bir mülkle gelmediğimiz gibi, dünyadan da bir mülkle ayrılmayacağız. Kabrimize amellerimizle gireceğiz. İnfaklarımızla, ibadetlerimizle, kulluğumuzla sonsuzluğun seyyâhı olacağız. Bu itibarla, tefekküründe yoğunlaşacağımız asıl istikbâl; son nefesimiz ve ötesi olmalıdır…

Cenâb-ı Hak buyuruyor:
"Onlara şunu da misal göster: Dünya hayatı, gökten indirdiğimiz bir su gibidir ki, bu su sayesinde yeryüzünün bitkisi (önce gelişip) birbirine karışmış; arkasından rüzgârın savurduğu çerçöp haline gelmiştir. Allah, her şey üzerinde iktidar sahibidir. Servet ve oğullar, dünya hayatının süsüdür; ölümsüz olan iyi işler ise Rabbinin nezdinde hem sevapça daha hayırlı, hem de ümit bağlamaya daha lâyıktır." (Kehf, 45-46)

Rasûlullah (sav) buyurdular:
"Âhirete göre dünya, sizden birinizin parmağını denize daldırmasına benzer. O kişi parmağının ne kadarcık bir su ile döndüğüne baksın." (Müslim, Cennet 55)

Abdullah İbni Mes'ûd (ra) şöyle dedi:
Rasûlullah (sav) bir hasır üzerinde yatıp uyumuştu. Uykudan uyandığında, hasır vücudunun yan tarafında iz bırakmıştı. Biz:
-Yâ Rasûlallah! Sizin için bir döşek edinsek, dedik. Bunun üzerine Rasûl-i Ekrem:
"Benim dünya ile ilgim ne kadar ki? Ben bu dünyada bir ağacın altında gölgelenen, sonra da oradan kalkıp giden binitli bir yolcu gibiyim" buyurdular. (Tirmizî, Zühd 44)
Peygamber Efendimiz lükse ve rahata düşkün değildi. İçinde yaşadığı toplumun hayat şartlarının üstünde bir yaşayışı hiçbir zaman arzu etmedi. Her konuda olduğu gibi, evinin tanzimi ve kullandığı ev eşyalarında da sahâbîlere ve ümmetine örnek teşkil etti. Hz. Peygamber, hayatı boyunca her türlü dünyalık imkânı elde etme gücüne sahipken, böyle bir şey istemedi, zühdü ve tevâzuu da terketmedi. Kuş tüyünden, yünden veya pamuktan yapılmış rahat bir döşekte yatma imkânına sahipken, vücûdunda iz bırakan bir hasır üzerinde yatmayı tercih etti. Oysa yıllarca hizmetinde bulunun aziz sahâbî Enes İbni Mâlik'in ifadesiyle Peygamberimiz'in vücudu bir ipek kadar hassas ve nazik idi. Buna rağmen, sahâbe-i kirâmın kendisini rahat ettirecek ve vücudunda iz bırakmayacak yumuşaklıkta bir döşek hazırlama teklifini kabul etmedi. Her zaman ifade ettiği gibi, dünyaya onu hiç terketmeyecekmişçesine bağlanmadığını hatırlattı. Hatta dünyadaki hayatının, bir ağacın gölgesinde dinlenecek kadar kısa olduğunu belirterek, lükse, rahata ve israfa düşkünlüğün bir müslümana yakışmadığını akıllara ve kalplere yerleştirdi.

Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri)
el-Aliyy: Pek yüce olan, beşerî tasavvurun tahayyül edeceği her şeyin ötesinde ve üstünde olan, kendinden daha üstün hiçbir şey olmayan, izzet ve şeref bakımından hükümranlığı ile en yüce olan demektir.

Kısa Günün Kârı
Hz. Peygamber, kendi şahsî hayatında zühdü tercih etmiş ve ümmete bu yönde tavsiyelerde bulunmuştur. Dünya hayatı gelip geçicidir. Bu sebeple bağlanıp kalmaya değmez. Güzel ve hayırlı davranışlarla âhiret hayatına hazırlanmak gerekir.

Cenâb-ı Hak buyuruyor:
"Her canlı, ölümü tadar. Bir deneme olarak sizi hayırla da, şerle de imtihan ederiz. Ve siz, ancak bize döndürüleceksiniz." (Enbiyâ, 35)

Rasûlullah (sav) buyurdular:
"Zevkleri bıçak gibi keseni (ölümü) çok hatırlayın!" (Tirmizî, Zühd 4. Nesâî, Cenâiz 3; İbni Mâce, Zühd 31)

Hz. Ömer'in oğlu ve Efendimiz'in duygulu sahâbîsi Abdullah İbni Ömer diyor ki:
Bir gün Resûl-i Ekrem'in yanında bulunuyordum. Ensardan bir adam gelip selâm verdikten sonra.
-Yâ Rasûlallah! Hangi mü'min daha faziletlidir? diye sordu.
Resûl-i Ekrem (sav) de:
"Ahlâkı en iyi olan mü'min" diye cevap verdi.
O zât yine
-Yâ Rasûlallah! Hangi mü'min daha zekidir? diye sorunca:
"Ölümü en çok hatırlayıp ölümden sonrası için en iyi hazırlık yapanlar zeki adamlardır" buyurdu. (İbni Mâce, Zühd 31)
Ölüm düşüncesi, insanın dünyaya büsbütün bağlanmasına ve âhireti unutmasına engel olur. Ölümü hatırlayan insan, servetini Allah'ın rızâsına uygun yerlere harcar. Hatta bu düşünce, parasını hiçbir yere harcamayan cimrileri uyarır, onları kendilerine getirir.
Dünyaya sırt çevirmek demek, dünyanın câzibesine kapılıp ona kul, köle olmamak demektir. Dünyaya sırt çeviren kimse, onun insanı baştan çıkaran oyunlarına gelmemiş olur.
Demek ki kötü olan dünya değildir. Kötü olan, insanın Allah'a boyun eğmesine engel teşkil eden dünyevî arzu ve isteklerdir. Bu arzu ve istekleri frenleyen, onları törpüleyip faydalı hale getiren duygu ise, Efendimiz'in tavsiye buyurduğu gibi ölümü sık sık hatırlamaktır.

Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri)
el-Hasîb: Kullarını, amellerinden dolayı hesaba çekecek olan, herkesin hesabını en ince şekilde tutan ve kulların ancak hesap ile bilebildiği cüz ve miktarları hesaba ihtiyaç duymaksızın bilen, hem de her şeyin hesabını en iyi bilen demektir.

Kısa Günün Kârı
Dünya sevgisi, çok yaşama arzusu, zengin olma hırsı o kadar kuvvetli duygulardır ki, o duyguları zararsız hale getirebilecek yegâne ilaç, kuvvetli dozdaki ölüm fikridir. Ölüm düşüncesi insana Allah'ı ve âhireti hatırlatır. Âhirete yönelik hazırlığı bulunmayanlar ile günah bataklığına saplanıp kalanları, ölüm fikri sarsıp kendine getirir.